piątek, 27 września 2013

ENTEZOPATIE STAWU ŁOKCIOWEGO: łokieć golfisty i łokieć tenisisty, postępowanie fizykalne


Łokieć TENISISTY - Stan zapalny nadkłykcia bocznego kości ramiennej określany również zespołem bolesnego łokcia. Dolegliwości bólowe związane są najczęściej z uszkodzeniem przyczepów mięśni prostowników.

Łokieć GOLFISTY - Zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej
Dolegliwości bólowe związane są najczęściej z uszkodzeniem przyczepów mięśnia zginacza promieniowego nadgarstka lub mięśnia nawrotnego obłego

Schorzenie dotyczy zatem tkanek miękkich zlokalizowanych albo bocznie, albo przyśrodkowo względem stawu łokciowego, a do stanów przeciążeniowych oraz urazów dochodzi w wyniku tzw. "monotypii ruchowej".

Leczenie z zakresu fizykoterapii zależy od stadium chorobowego, w którym znajduje się pacjent. W przypadku obu schorzeń różnica w wykonywaniu zabiegów polega na opracowywanym polu zabiegowym (okolica nadkłykcia bocznego- łokieć tenisisty, a okolica nadkłykcia przyśrodkowego łokieć golfisty) i odpowiednim umieszczeniu głowicy lub elektrody czynnej
Głównym celem stosowanych zabiegów z dziedziny fizykoterapii jest:
A) Działanie p/bólowe
B) Działanie p/zapalne
C) Stymulacja procesów naprawczych

Przykładowa terapia fizykalna obejmuje następujące zabiegi:
OKRES OSTRY: Zimne okłady, kompresy, dodatkowo stosuje się czasowe unieruchomienie i NLPZ
OKRES PODOSTRY i PRZEWLEKŁY:
A) Elektroterapia:
*jonoforeza: z chlorkiem wapnia 1-2% (+), borowina (-), diclofenac (-), hydrokortyzon (-), ketonal(-)
* prądy diadynamiczne, interferencyjne, tens
B) Magnetoterapia
C) Krioterapia
D) Ultradźwięki

Poza wymienionymi zabiegami, które można stosować w przypadku entezopatii stawu łokciowego, opcjonalnie w okresie podostrym wykonuje się laseoroterapię oraz z zakresu światłolecznictwa Lampę Sollux z filtrem niebieskim, natomiast w okresie przewlekłym z filtrem czerowonym,ponadto diatermię krótkofalową, Skanlab oraz terapię falą uderzeniową.

czwartek, 19 września 2013

Gonartroza - choroba zwyrodnieniowa stawów kolanowych, wstęp do zagadnienia


Prawdą jest, że schorzenie, które stanowi jedną z najczęstszych przyczyn pojawiającego się bólu tyczy się choroby zwyrodnieniowej stawów. Dotyczy ona, nie tylko pacjentów w wieku starszym, lecz również tych w wieku produkcyjnym. [1]

Zmiany zwyrodnieniowe stawu kolanowego to trzecia zaraz po stawach i krążkach międzykręgowych kręgosłupa oraz stawie biodrowym, lokalizacja częstości umiejscowienia zmian choroby zwyrodnieniowej. Szacuje się, iż w populacji Polski choroba zwyrodnieniowa dotyczy 8 milionów osób, wśród których ¼ to zmiany w obrębie stawu kolanowego. [2]

Gonartroza ogranicza sprawność fizyczną pacjentów. Ból i upośledzenie czynności wpływa na obniżenie jakości życia, prowadząc do zwiększenia ryzyka występowania dodatkowych chorób [3].

MOTUS MED

Bibliografia:
1. Łuckiewicz i wsp. 2005
2. Rojek i wsp. 2010
3. Kita, Sierakowski 2002

czwartek, 12 września 2013

Nierównowaga statyczna. Podrażenienie tkanki łącznej, tkanki mięśniowej i okostnej - dolegliwości bólowe

"Nierównowaga statyczna wywołuje swoisty stan tkanek otaczających staw"

Nierównowaga statyczna to stan, gdy blokada stawu sprawia, że część tkanki łącznej otaczającej staw (więzadła, ścięgna, torebka stawowa) znajduje się w stanie chronicznego napięcia, a część tej tkanki w stanie jej ciągłego rozluźnienia. Powoduje to dostarczanie do centralnego układu nerowowego nieprawidłowych informacji o położeniu danego stawu

Szacuje się, iż zjawisko określane jako nierównowaga statyczna występuje w 90% przypadków zaburzeń zakresu ruchomości narządu ruchu. W praktyce oznacza to, że jednoczesnemu nadmiernemu napięciu większości mięśni zlokalizowanych w ludzkim ciele (np. w kończynach dolnych) towarzyszy nadmierne osłabienie (określane przez niektórych autorów zwiotczeniem) innych partii mięśnii (np. brzuch).

Konsekwencje nierównowagi statycznej mięśni i stawów prowadzą do powstawania zespołów przeciążeniowych, korzeniowych oraz psychogennych. Przy utrzymującym się zaburzeniu dochodzi do występowania przeciążenia spowodowanym podrażnieniem najpierw tkanki łącznej, a w dalszej kolejności tkanki mięśniowej. Na poziomie kręgosłupa podrażnienia przeciążeniowe może spowodować podrażenienie korzeniowe z takimi poważnymi konsekwencjami jak dyskopatia, lumbago czy dysdorsalgia. Długotrwale utrzymujące się zaburzenia czynnościowe mogą stać się przyczyną chorób strukturalnych narządu ruchu w tym choroby zwyrodnieniowej stawów typu przeciążeniowego oraz chorób narządów wenętrznych: choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy.

Rodzaje podrażnienia bezpośredniego, które jest związane z występowaniem zjawiska zaburzenia równowagi statycznej:
a) podrażnienie tkanki łącznej
Miejscowe przeciążenia prowadzą do powstawania mikrourazów tkanki łącznej
b) podrażnienie tkanki mięśniowej
Skutki: dolegliwości bólowe, skrócenie mm, przykurcze mm, czy też podwyższony tonus mięśniowy (nadpobudliwość mięśniowa)
c) podrażnienie okostnej
Ból najczęściej występuje w okolicach przyczepu mięśni i ścięgien (tzw. punkty maksymalnie bolesne okostnej), np. wyrostki kolczyste kręgosłupa, kość ogonowa, żebra, grzebień i kolec talerza biodrowego, guz piętowy oraz nadkłykcie kości ramiennej. Wyłączając choroby organiczne podrażnienie tego typu bywa najczęściej skutkiem przeciążenia statycznego mięśni, mikrourazów, przeciążenia korzeniowego oraz zaburzenia czynnościowego stawów kończyny górnej i dolnej


Podrażnienie pośrednie
jest konsekwencją ucisku gałęzi rdzeniowych bądź korzenia nerwu obwodowego. Powoduje to występowanie zaburzeń czucia (przeczulica, niedoczulica), bólu o charakterze promieniującym czy zaburzenie motoryki
MOTUS MED

www.fizjoterapeuta-torun.pl

Bibliografia:
Rakowski A.: "Kręgosłup w stresie", Gdańsk 2011