Nierównowaga statyczna. Podrażenienie tkanki łącznej, tkanki mięśniowej i okostnej - dolegliwości bólowe

"Nierównowaga statyczna wywołuje swoisty stan tkanek otaczających staw"
Nierównowaga statyczna to stan, gdy blokada stawu sprawia, że część tkanki łącznej otaczającej staw (więzadła, ścięgna, torebka stawowa) znajduje się w stanie chronicznego napięcia, a część tej tkanki w stanie jej ciągłego rozluźnienia. Powoduje to dostarczanie do centralnego układu nerowowego nieprawidłowych informacji o położeniu danego stawu

Szacuje się, iż zjawisko określane jako nierównowaga statyczna występuje w 90% przypadków zaburzeń zakresu ruchomości narządu ruchu. W praktyce oznacza to, że jednoczesnemu nadmiernemu napięciu większości mięśni zlokalizowanych w ludzkim ciele (np. w kończynach dolnych) towarzyszy nadmierne osłabienie (określane przez niektórych autorów zwiotczeniem) innych partii mięśnii (np. brzuch).

Konsekwencje nierównowagi statycznej mięśni i stawów prowadzą do powstawania zespołów przeciążeniowych, korzeniowych oraz psychogennych. Przy utrzymującym się zaburzeniu dochodzi do występowania przeciążenia spowodowanym podrażnieniem najpierw tkanki łącznej, a w dalszej kolejności tkanki mięśniowej. Na poziomie kręgosłupa podrażnienia przeciążeniowe może spowodować podrażenienie korzeniowe z takimi poważnymi konsekwencjami jak dyskopatia, lumbago czy dysdorsalgia. Długotrwale utrzymujące się zaburzenia czynnościowe mogą stać się przyczyną chorób strukturalnych narządu ruchu w tym choroby zwyrodnieniowej stawów typu przeciążeniowego oraz chorób narządów wenętrznych: choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy.

Rodzaje podrażnienia bezpośredniego, które jest związane z występowaniem zjawiska zaburzenia równowagi statycznej:
a) podrażnienie tkanki łącznej
Miejscowe przeciążenia prowadzą do powstawania mikrourazów tkanki łącznej
b) podrażnienie tkanki mięśniowej
Skutki: dolegliwości bólowe, skrócenie mm, przykurcze mm, czy też podwyższony tonus mięśniowy (nadpobudliwość mięśniowa)
c) podrażnienie okostnej
Ból najczęściej występuje w okolicach przyczepu mięśni i ścięgien (tzw. punkty maksymalnie bolesne okostnej), np. wyrostki kolczyste kręgosłupa, kość ogonowa, żebra, grzebień i kolec talerza biodrowego, guz piętowy oraz nadkłykcie kości ramiennej. Wyłączając choroby organiczne podrażnienie tego typu bywa najczęściej skutkiem przeciążenia statycznego mięśni, mikrourazów, przeciążenia korzeniowego oraz zaburzenia czynnościowego stawów kończyny górnej i dolnej


Podrażnienie pośrednie
jest konsekwencją ucisku gałęzi rdzeniowych bądź korzenia nerwu obwodowego. Powoduje to występowanie zaburzeń czucia (przeczulica, niedoczulica), bólu o charakterze promieniującym czy zaburzenie motoryki
MOTUS MED

www.fizjoterapeuta-torun.pl

Bibliografia:
Rakowski A.: "Kręgosłup w stresie", Gdańsk 2011